Πολυτεχνείο


“Μεσάνυχτα Σαββάτου 17 Νοέμβρη. Τα πρώτα τανκς εμφανίζονται, ενώ στο νοσοκομείο που οργανώθηκε στο Πολυτεχνείο, μεταφέρονται όλο και περισσότεροι νεκροί και τραυματίες.

Στη 1 μετά τα μεσάνυχτα τα τανκς περικυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Τα μεγάφωνα και ο ραδιοσταθμός μεταδίδουν “Μην φοβάστε τα τανκς“, “Κάτω ο φασισμός“, καθώς και αγωνιώδεις, σπαραχτικές εκκλήσεις προς τους στρατιώτες “Φαντάροι είμαστε άοπλοι, φαντάροι είμαστε αδέρφια. Μη γίνετε δολοφόνοι“.

Στις 1.30 τα τανκς ξεκινούν. Οι φοιτητές τοποθετούν μια “Μερσεντές” πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδίσει την είσοδο τους. Οι φοιτητές είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον εθνικό ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: “Είμαστε αδέρφια“.

Δίνεται διορία 20 λεπτών για να βγουν οι έγκλειστοι, ενώ ένα τανκ παίρνει θέση απέναντι στην είσοδο. Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου.

Ώρα 2.50, ξημερώματα του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου. Ο επικεφαλής αξιωματικός, δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ.

Η πόρτα πέφτει. Μαζί με το τεθωρακισμένο, μπαίνουν ασφαλίτες και άντρες των ειδικών δυνάμεων. Πέφτουν πυροβολισμοί. Υπάρχουν φαντάροι που βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά στις εξόδους τούς περιμένουν ασφαλίτες και συλλαμβάνουν και τους κυνηγούν, οι κάτοικοι των γύρω πολυκατοικιών τους προσφέρουν άσυλο.

Στις 3.20 το Πολυτεχνείο έχει εκκενωθεί πλήρως. Πολλοί φοιτητές φοβούμενοι την σύλληψη, αν και βαριά τραυματισμένοι, αρνούνται τη μεταφορά τους στο νοσοκομείο.

Άλλοι τραυματισμένοι φοιτητές, που μεταφέρονται στο σημερινό νοσοκομείο “Γιώργος Γεννηματάς” (τότε “Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών”), αντιμετωπίζονται σκαιότατα.

Την επόμενη ημέρα, η δικτατορία δηλώνει 34 νεκρούς και 840 συλλήψεις. Με τη μεταπολίτευση δηλώθηκαν άλλες 21 τουλάχιστον περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού και τουλάχιστον 2.400 συλλήψεις.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου προκάλεσε ένα γερό πλήγμα στην, ήδη πνέουσα τη λοίσθια, Χούντα.

Ο διεθνής αντίκτυπος ήταν μεγάλος και σοβαρός, και δεν υπήρχε πια καμία ψευδαίσθηση για δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα μήτε από τον πλέον καλόπιστο ξένο.

Από’ κει και έπειτα οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες: Ο θεωρούμενος ως αποτυχημένος από την δράκα των συνταγματαρχών δικτάτορας Παπαδόπουλος, ανατρέπεται από το στενό του φίλο Ιωαννίδη που αναλαμβάνει την εξουσία με αποτέλεσμα τα τραγικά γεγονότα της Κύπρου το 1974 και την οριστική ανατροπή των Συνταγματαρχών.

Ο δρόμος για τη δημοκρατία είχε ανοίξει. Για να έρθει η μεταπολίτευση και να επανέλθει η συνταγματική ομαλότητα εμπροσθοφυλακή της λαϊκής βούλησης ήταν οι φοιτητές, η νεολαία.

Το τίμημα όμως ήταν βαρύ. Το Κυπριακό, οι βασανισμοί και οι δολοφονίες πολλών αγωνιστών, ο επιπτώσεις της άφρονος πολιτικής της Χούντας στην οικονομία και το περιβάλλον είναι ανεξίτηλες ουλές, στίγματα που φέρει στο σώμα της η χώρα μας έως σήμερα…”

Γυρίζουμε απόψε 35 χρόνια πίσω και αντί στεφάνου ή “ξύλινων λόγων” καταθέτουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εκείνους που έδωσαν την ζωή τους για το μήνυμα ” Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία ”.

Ενα μήνυμα που αντηχεί τόσο επίκαιρο, μα και τόσο μακρυνό…

Απο το μπλογκ ανεμολογίτες και για την αντιγραφή Α.Γ

Δημοφιλείς αναρτήσεις